Aristoteles’in “Retorik”ten sonraki en kapsamlı ve en iyi eseri olan “Politics / Politika”nın Platon’un “Devlet”ini hedefinde bulunduran politika ve devlet üzerine eleştirel ve geliştirici bir felsefi eser olduğunu söyleyebilirim. Başta “Devlet” olmak üzere Platon’un eserleri üzerinden giden kitabın kesinlikle Platon’un önemli yapıtlarından sonra okunması gerekiyor. Hatta “Politika”yı okumadan Herodotus’un “Tarih”ini okumak bile gerekiyor diyebilirim. Platon’un aksine devlet düzenlerinin bozulma psikolojisini anlatmak yerine daha çok olgusal bir tarih ve siyasal bir öğüt yolunu seçen Aristoteles, önceki eserlerinde olduğu gibi yine düz bir dille yaptığı tanımlamalarla okuyucuya ulaşmaya çalışıyor. Buna rağmen kitabın belli bir plana sadık kalınmadan yazılmasından kaynaklı bölümler arasındaki tutarsızlıklar ve eksiklikler ne yazık ki rahatsız edici. Aristoteles, her ne kadar geçerliliğini koruyan birçok öğeyi tanımlasa da “Politika” özellikle sonlara doğru zamanının şartlarını göz önünde bulundurarak okunması gerekiyor; aksi takdirde kitabı okumadan bırakmak olası. Kısaca, “Politika” Antik Yunan Edebiyatı’nı tam anlamıyla bitirip artık Latin (Roma) Edebiyatı’na geçmek isteyenlerin son durağı niteliğinde.
Yorumlar