2012’yi “Madagascar 3: Europe’s Most Wanted / Madagaskar 3: Avrupa’nın En Çok Arananları” ve “Rise of the Guardians / Efsane Beşli” gibi sadece sınıfı geçmekle yetinen yapımlarla kapatan DreamWorks, açıkçası “The Croods / Crood’lar” ile 2013’e daha iyi bir açılış yapıyor. “Ice Age / Buz Devri” (2002-2012) ile “The Incredibles / İnanılmaz Aile” (2004) karışımı havasıyla seyirciye keyifli dakikalar sunmasını başaran genel olarak güzel bir animasyon. Tatlı karakter tasarımlarına imza atarak kendini sevdirmeye başlayan filmde başroldeki Emma Stone ve Nicolas Cage’in seslendirmesi ise oldukça başarılı. Görsel efektlerini her filmde daha da geliştiren DreamWorks, bu filmle beraber yeni bir seriye yelken açıyor.
Dış dünyanın tehlikelerine rağmen hayatta kalmayı başarabilmiş Crood ailesinin maceralarına tanıklık ettiğimiz filmde Grug, kızı Eep’in iyiliğini düşündüğü için onu her türlü şeyden kısıtlayan katı ve dar görüşlü bir babadır. Dış dünyayla yüzleşmek yerine ondan korkmayı tercih ettiği için ailesini mağaradan dışarı gerekmedikçe çıkarmayan Grug’ın bunu başarmasının tek yolu ise ailesini korkuya odaklamaktır. Fiziksel açıdan kendisi kadar güçlü olan kızı Eep ise tahmin edilebileceği gibi ailenin diğer bireylerinden farklı olup, babasının bu hikayelerinden artık sıkılmıştır. Oldukça meraklı bir yapıya sahip olan Eep, bir gün merakına yenilerek mağarayı terk eder ve yakışıklı Guy ile tanışır. Bu sırada Eep’in evde olmadığını farkeden Crood ailesi de mağaralarından çıkıp Eep’i aramaya koyulurlar. Tam Eep’i buldukları sırada kıtaların ayrılması sonucu meydana gelen bir depremle mağaraları yıkılan Crood’ların işleri daha da zorlaşır. Artık önlerinde tek bir seçenek vardır: O da ailece daha güvenli ve daha yüksek bir yere gitmek. Bu da tahmin edildiği gibi hiç kolay olmayacaktır.
Tempoyu bir an bile düşürmeyen kurgusuyla akıcı bir seyir sunan “Crood’lar”, hikaye olarak “Ice Age 4: Continental Drift / Buz Devri 4: Kıtalar Ayrılıyor” fazlasıyla benzerlik taşıyor. Hatta filmdeki baba-kız teması tıpatıp aynı olmakla beraber ailesinden ayrılan baba karakterinin ailesine ulaşma çabası ve aile bireylerinin “kıta”ların ayrılmasıyla meydana gelen doğal afetlerle yüzleşmesi de epey benziyor. Kısaca filmin “Buz Devri 4″ten tek farkı filmde kötü karakter bulunmaması. Buna ek olarak, ilginç hayvan tasarımları ve renkli sanat yönetimiyle zaman zaman “Avatar”ı (2009) andıran film, Crood’ların avlanmaya çıktığı sahnelerle de “İnanılmaz Aile” izlenimi veriyor ki, büyük anne karakterini saymazsak geriye kalan tüm aile bireylerinin aynı olduğunu görmek çok da zor değil ki, “Buz Devri 4″te aynı özelliklere sahip bir büyük anne karakteri bulunmakta. Tabii filmin bir “İnanılmaz Aile” olmaktan oldukça uzak olduğunu da ayrıca belirtmek gerek. Öte yandan, filmin karakter tasarımları genel olarak gayet başarılı. Zaten filmin kendini bir 2012 yılındaki DreamWorks filmlerinden ayıran en büyük özelliği de bu. Filmde özellikle Emma Stone’un tüm tatlılığını ortaya çıkaran Eep ve sevimli kılıç dişli kaplan tasarımları gerçekten harika. Ekranda hiç sırıtmayan Guy ve Nicolas Cage’in fazlasıyla andıran Grug tasarımlarının bulunduğu filmdeki bebek ve büyük anne karakterinin gerekliliği ise tartışılır ki, benim bu karakterler hakkındaki şahsi görüşüm negatif.
Üst metinde aile temasını işleyen filmde ailenin ne kadar önemli olduğunun film boyunca altı çiziliyor. Kişilikleri ne olursa olsun her aile bireyinin önemli olduğunu vurgulayan filmin alt metninde ise inanç, aşk ve sevgi temalarını bulmak mümkün. Tabii kızı Eep ile yakınlaşmaya başlayan ve hayatta kalmalarına yardım etmek amaçlı liderliği eline alan Guy’ı kıskanmaya başlayan Grug’ın aralarındaki çekişmeyle de yeniliklere açık olunması gerektiğini gösteren filmde Guy zekası Grug ise fiziksel gücüyle öne çıkıyor ki, buradan da filmin kas ile beynin ayrılmaz bir ikili olduğunu öne sürdüğünü rahatlıkla söyleyebiliriz. Üç boyutlu izlendiği takdirde daha eğlenceli bir seyir keyfi sunan “Crood’lar”, gücünü genellikle kovalamaca sahnelerinden alıyor. DreamWorks’un diğer filmlerinde de olduğu gibi gözler için oldukça sürükleyici olmasına rağmen fiziksel kuralların durmadan ihmal edildiği bu kovalamaca sahnelerinin sonunu tahmin etmek açıkçası hiç zor değil. Öte yandan, buna önceki DreamWorks filmlerinden de gördüğümüz klişeler eklenince film, ortalama bir animasyonun ötesine gidemezken seyirciye sunuluş biçimiyle ortalamanın biraz üstünde kalıyor. Bu arada, filmin seslendirme kadrosu ise gayet başarılı. Özellikle Emma Stone, Nicolas Cage ve Ryan Reynolds karakterlerinden beklenileni kusursuz bir şekilde yerine getiriyorlar.
Seyirciye genel olarak eğlenceli vakit sunmayı başaran “The Croods / Crood’lar”, DreamWorks’un geçen seneki işlerine oranla daha güzel bir yapım; fakat bir “Kung Fu Panda” (2008-2011) veya “How to Train Your Dragon / Ejderhanı Nasıl Eğitirsin” (2009) olmaktan fazlasıyla uzak. Eep ve kılıç dişli kaplan gibi tatlı karakterleri ve renkli sanat yönetimiyle görsel açıdan beklentileri karşılayan filmin en büyük eksiği ise herhangi bir yenilik içermemesi. Özellikle “Buz Devri” ve “İnanılmaz Aile” filmleriyle olan benzerlikleriyle dikkat çeken filmin artılarından biri de Emma Stone ve Nicolas Cage’in seslendirmeleri.
Yönetmen: Kirk De Micco, Chris Sanders
Senaryo: Chris Sanders ve Kirk De Micco (senaryo ve hikaye), John Cleese (hikaye)
Oyuncular: Nicolas Cage, Emma Stone, Ryan Reynolds, Catherine Keener
Orijinal Müzik: Alan Silvestri
Süre: 98 dk.
Ülke: ABD
NOT: C
Yorumlar