Bu sene Cannes Film Festivali’nde yarışan neredeyse tüm filmleri 13. Filmekimi kapsamında izleme şansı bulduğum şu sıralarda festivalden eli ödülle dönmüş filmlerin bende daha fazla merak uyandırdığı bir gerçek. Bir de izlenecek film büyük ödüllerden birini almış olunca beklenti de bir o kadar yüksek oluyor. Bu büyük ödüllerden en büyük ikinci ödül olan Büyük Jüri Ödülü ise beklentinin derecesini siz düşünün.
Cannes Film Festivali’nde bir sürü ağır topu geride bırakarak Büyük Jüri Ödülü, yani en iyi ikinci film seçilen İtalyan yapımı “Le Meraviglie / The Wonders / Mucizeler”i izledikten sonra açıkçası böyle bir ödülün nasıl böyle bir filme gittiğine anlam veremedim. Alice Rohrwacher’in yönetmenlik koltuğunda oturduğu film, öncelikle kesinlikle kötü bir film değil; ama bu ödülü hak eden bir film de değil. Taşrada bal üreterek geçinen geniş bir ailenin birbirlerine kenetlenmesini bilindik bir yoldan işleyen filmde yeni bir şey bulmak ne yazık ki çok zor. Ilımlı havasıyla jüriyi etkilediğini düşündüğüm filmin oyuncu kadrosundaki dikkat çekici isim ise Monica Bellucci.
Hayatlarını zor kazanan ve maddi açıdan sıkıntıda olan 4 çocuklu bir ailenin sıradan yaşamlarını seyirciye sunan “Mucizeler”in ılımlı yapısı da buradan kaynaklanıyor. Dışarıdan gelebilecek tehlikelerden habersiz olan çocukların etrafta koşuşturduğu, sıkıntıda olmalarına rağmen yaşam sevincini çocuklarından alan anne ve babanın yaşam savaşı verdiği bir taşranın ne kadar göze hitap ettiği ise ortada. Rohrwacher, bizi ailenin rutin hayatına konuk ederek aslında karakterlerle aynı sıkıntıyı hissetmemizi sağlıyor. Maddi sıkıntıyı sanki ben yaşıyormuşum gibi hissederek izlediğim filmde tüm bu sıkıntılardan haberi olan tek çocuk ise ailenin en büyük kızı. Gelsomina. Karakterin o çocuklukla yetişkinlik arasında kaldığı sıkıntı filmin genelinde oldukça güzel bir şekilde hissediliyor. Gelsomina’nın boyundan büyük işlere kalkışması, babası ne derse yapması ve çocukluğunu yaşamayıp kardeşlerine bakması sadece ve sadece ailesini sevmesinden kaynaklanıyor ki, karakterin ailesine sormadan onları bir yarışma programına dahil etmesinin de tek nedeni bu. Yarışmayı kazanırlarsa ailesini kurtaracağına inanan Gelsomina’nın çaresizliği gerçekten iç sıkıcı.
Rohrwacher bize sıkıntıyı iliklerimizde hissedeceğimiz bir film sunuyor belki ama bunun Cannes’daki en büyük ikinci ödülle ödüllendirilmesinde pek bir mantık yok. Fazlasıyla bilindik minimalist bir aile trajedisini oldukça realist bir şekilde seyirciye sunan filmin bu sıradan havasının ilgi çekici ve de en önemlisi özgün bir yanını göremiyorum. Ve işin daha da garip tarafı filmin “Leviathan” gibi daha iddialı yapımların önüne geçmesi. Karakterlerin çok yüzeysel ele aldığı filmde bu ailenin neden kendini sahte hayallere bağladığı belli değil. Rohrwacher’ın hayatına dair hiçbir bilgim yok, ama iddialı olmayan bir görüntü çizen filmin kişisel bir proje olduğu çok açık. Oyuncu kadrosunda bile kendi ailesinden biri var. Hatta Gelsomina, kendi çocukluğunu bile temsil ediyor olabilir.
Kısaca, “Le Meraviglie / The Wonders / Mucizeler” kazandığı Büyük Jüri Ödülü’yle gelen beklentileri karşılayamayan minimalist bir aile dramı olarak karşımıza çıkıyor. Aile sevgisinin önemini vurgulayan ılımlı yapısıyla dikkat çekse de seyirciye çok özgün bir şey sunduğu söylenemez.
2014 Cannes Film Festivali Ödülleri
- Jüri Özel Büyük Ödülü
2014 Cannes Film Festivali Adaylıkları
- Altın Palmiye
Yönetmen: Alice Rohrwacher
Senaryo: Alice Rohrwacher
Oyuncular: Alba Rohrwacher, Maria Alexandra Lungu, Sam Louwyck, Monica Bellucci
Görüntü Yönetimi: Hélène Louvart
Kurgu: Marco Spoletini
Süre: 110 dk.
Ülke: İtalya
NOT: C-
Yorumlar