13. Filmekimi’nin en merak ettiğim filmlerinden biri olan ünlü yönetmen Kim Ki-duk’un bu seneki filmi “Il-dae-il / One on One / Bire Bir”, benim için yılın sürprizlerinden biri oldu diyebilirim. Her ne kadar klişe bir düşünce yapısı barındırsa da Kim Ki-duk’un son zamanlarındaki filmlerine bakıldığında “Bire Bir”in daha profesyonel bir şekilde çekildiğini anlamak mümkün. “Pieta / Acı” (2012) ve “Moebius”a (2013) nazaran daha profesyonel bir iş çıkaran yönetmenin “Bire Bir”le açıkçası son yıllarda yaptığı en film gibi filmi olduğunu söyleyebilirim. (Diğer iki filmin eleştirisini okumak için film isimlerine tıklayabilirsiniz.)
Güney Kore sinemasını ve Kim Ki-duk’u tanıyanların da tahmin edebileceği gibi “Bire Bir” de bir intikam hikayesini barındırıyor. Tabii olay örgüsü “Acı”da olduğu gibi şaşırtıcı değil, yani öyle şok edici bir unsur barındırmıyor. Gücünü daha çok politik düşünce yapısı ve vicdan duygusundan alan filmin açıkçası “Acı” ve “Moebius”a nazaran daha olgun bir tema üzerinden gittiğini söylemek mümkün.
Yıllar önce küçük bir kızın birkaç kişi tarafından öldürülmesiyle açılış yapan film, asıl açılışını sevgilisiyle yemekten dönen bir adamın bir grup sahte asker tarafından kaçırılıp yıllar önce işlediği bu suçu itiraf etmesi için işkence görmesiyle yapıyor. Bunu daha bir sürü kaçırılma ve işkence sahnesinin takip ettiği filmde hayatı bağışlanan ilk karakterin intikam hevesiyle grubun sırlarını keşfetmeye başlaması ise fazla uzun sürmüyor. İşkence görenlerin bazılarının yaptıklarından pişmanlık duyduğunu, bazılarının ise devlet için önemli olduğuna inandığını gördüğümüz filmde Kim Ki-duk, insanlar arasındaki fikir ayrılıklarına dikkat çekiyor. Liderin intikam hırsı yüzünden gözünün zamanla karardığına tanıklık ettiğimiz filmde karakterin gittikçe intikam aldığı kişilere benzemesi de çok şaşırtıcı olmuyor. İnsanların güç karşısında ne kadar aciz olduğunu bir kere daha seyirciye sunan Ki-duk’un Karşılıklı intikam hikayeleri ve şiddet sahneleriyle bir yerden klasik Kim Ki-duk filmlerini aratmayan filmdeki felsefik atışmalar oldukça klişe olmasına rağmen ünlü yönetmenin son filmlerine kıyasla filmin oldukça güzel noktalara değinmeyi başardığını söylemeliyim.
Filmi beğenmemdeki en büyük etken kuşkusuz Kim Ki-duk’un bu filmini son iki filminin aksine daha profesyonel bir kamerayla çekmiş olması. Açıkçası film bittikten sonra Güney Koreli yönetmenden sonunda film gibi bir film izleyebildim dedim. Öte yandan, karakterler arasında doğruyla yanlış ve iyiyle kötü gibi zıt kavramların durmadan tartışılması filmi anlamlı bir zemin üzerinde tutmuş. En azından izlerken senaryo üzerinde iyice düşünülmüş izlenimi veriyor. “Acı” kadar şok edici bir intikam hikayesi seyirciye sunamasa da filmdeki karakterleri durmadan sorguladığımız bir gerçek. Haklı olduğunu düşündüğümüz karakterin durmadan değiştiği ve bir noktadan itibaren siyasetin kişisel çıkarlar için kullanıldığını özetleyen filmde vicdan kavramı üzerinde durulması da hoş olmuş. Ama tabii bunların hepsi yeni mi dersek, tabii ki değil. Bir de işin içine Uzak Doğu sinemasının özelliği olan olayların abartı bir şekilde anlatımı girince hikaye bir süre sonra tam bir melodramaya dönüşüyor. Yine de oyuncuların performanslarını oldukça başarılı bulduğumu belirtmek isterim. Özellikle lider rolündeki Ma Dong-seok, performansıyla filmin en öne çıkan ismi.
Sonuç olarak, teknik açıdan Kim Ki-duk’un son filmlerine göre oldukça başarılı bir çizgi çizen “Il-dae-il / One on One / Bire Bir”, bilindik ama olgun temasıyla ünlü yönetmenin son yıllarda yaptığı filmlere kıyasla en başarılısı. Ama bu tabii ki filmin muhteşem olduğunu göstermiyor. Klişe ve melodramatik yapısıyla bir yerden sonra tekrar ediyormuş hissi uyandıran filmin süresinin de olması gerektiğinden uzun olduğunu belirtmek gerek. Başroldeki Ma Dong-seok ise filmin en büyük artısı.
Yönetmen: Kim Ki-duk
Senaryo: Kim Ki-duk
Oyuncular: Dong-seok Ma, Young-min Kim, Yi-Kyeong Lee
Süre: 122 dk.
Ülke: Güney Kore
NOT: C
Yorumlar