Ve sonunda 13. Filmekimi’yle alakalı son filme geldik. Önceki yazılarımda bahsettiğim gibi Cannes Film Festivali’de yarışan filmlerin yılın yabancı dildeki en iyi film yarışına şekil verdiği bir gerçek. Ve Filmekimi sayesinde neredeyse tamamını yıl bitmeden izleme şansı bulduk. 2014 Cannes Film Festivali’de Altın Palmiye’yi “Kış Uykusu” aldığında Dardenne kardeşlerin yeni filmi “Deux Jours, Une Nuit / Two Days, One Night / İki Gün, Bir Gece”nin ismi sıkça duyuluyordu. Ve izledikten sonra neden öne çıktığını kendi gözlerimle görmüş oldum.
Marion Cotillard’ın performansıyla seyircinin yüreğine işlediği “İki Gün, Bir Gece”, Dardenne kardeşlerin herkesin başına gelecek oldukça sıradan ama bir o kadar da kötü bir işten çıkarılma hikayesini tüm gerçekçiliğiyle ekrana yansıttığı güçlü bir karakter dramı örneği. Uzun çekimleriyle sahnelere derinlik getiren Dardenne kardeşler yılın en iyi filmlerinden birine imza atmış. Cannes Film Festivali’nde her ne kadar eli ödülle dönmemiş olsa da başta kadın oyuncu olmak üzere birçok dalda kendini gösteren film, bu sene Belçika adına Oscar’larda yarışacak. Alt metinde evli bir çift olmanın ne gerektirdiğini işleyen filmin oyuncu kadrosunda bulunan diğer isimler ise Fabrizio Rongione ve Pili Groyne.
Senaryodaki her diyaloğun üzerinde düşünülerek yazıldığı her halinden belli olan filmde depresyonda olduğu süre içerisinde işe gidemediği için şirketi tarafından çıkarılma tehlikesi yaşayan bir kadının işini geri alma çabasını anlatıyor. Patronu tarafından zorlanan veya manipüle edilen (Sandra işten çıkarılırsa herkesin maaşının 1000 euro artması) iş arkadaşlarının oylaması sonucu işinden atılma tehlikesi yaşayan Sandra, çareyi tüm iş arkadaşlarını tek tek ziyaret ederek onları ikna etmeye çalışmakta bulur. Dardenne kardeşlerin tüm sadeliğiyle olayı ele aldığı filmin realist tonu gerçekten seyirciyi avucunun içine alıyor. Onur ve şerefini bir kenara atan Sandra’nın çaresizlik içinde bir insanın düşebileceği en kötü durumu Marion Cotillard’ın muhteşem performansıyla içinizde hissediyorsunuz adeta. Yılın şu ana kadarki en iyi kadın oyun performansını veren Cotillard, özellikle Dardenne kardeşlerin bir tiyatro sahnsini andıran uzun çekim sahnelerdeki sürekli duygusal patlamaları ayakta alkışlanacak cinsten. Cannes’da ödül dahi alamayan bu filmin hak ettiği kadın oyuncu ödülü nasıl es geçilmiş anlayabilmiş değilim.
Empati ve acımasızlığın bir arada yaşandığı görüşmelerde karakterin yaşadıkları zaman zaman seyirciyi duygulandırırken zaman zaman da ağzını açık bırakıyor. İnsanların bu kadar saçma bir olaya şaşırtıcı derecede kayıtsız kalması insanoğlunun bencil ve açgözlü yapısını bir kez daha bize gösteren Dardenne kardeşler, neyin doğru neyin yanlış olduğuna karar vermeyen karakterlerin içinde bulundukları amansız savaşa da seyirciyi ortak ediyor. Açıkçası ben ailesine bakmak zorunda olduğu için paraya ihtiyacı olan karakterler adına karar vermekte zorlandım. Bunun yanında sırf zam alamayacak diye şiddete başvurarak insanlıktan çıkan karakterlere de rastlamak mümkün. Söz konusu para oldu mu ihtiyacı olmasa bile gözü dönen bazı karakterlerin ister koca ister baba olsun nasıl bir canavar halini aldığını görüyoruz. Çok işlenen bir tema olduğu bir gerçek, ama Dardenne kardeşlerin bu olayı minimalist bir yapıda incelemesi filmi güzel kılan en önemli unsur.
Filmde dikkat edilmesi gereken bir diğer önemli unsur da Sandra ile eşi Manu arasındaki problemli ilişkinin hikaye ilerledikçe gösterdiği değişim. Depresyon süresince eşinden uzaklaşan Manu’nun Sandra’nın ayakları üzerinde tekrardan durmasıyla devam ettirdiği desteğini arttırması karı-koca olmanın ne gerektirdiğine dair ders niteliğinde. Şartlar ne olursa olsun desteğini esirgemeyen Manu’nun her şeyi düzeltebileceklerine inanması ve Sandra’nın filmin finalinde Manu’ya telefonda başardık demesi resmen yürek ısıtıyor. Hatta hatırladıkça hala tüylerimin diken diken olduğunu söylemeliyim.
Toparlamak gerekirse; Dardenne kardeşlerin insanlık üzerine zaman zaman depresif ama sonunda yürek ısıtan filmi “Deux Jours, Une Nuit / Two Days, One Night / İki Gün, Bir Gece”, Marion Cotillard’ın güçlü performansıyla yılın en iyi filmleri arasında. Bilindik temalara değinmesine rağmen samimi ve gerçekçi tavrıyla etkilemeyi başaran minimalist filmin uzun çekimli sahneleri ise oldukça dikkat çekici.
Oscar Adaylıkları
- En İyi Kadın Oyuncu: Marion Cotillard
2014 Cannes Film Festivali Adaylıkları
- Altın Palmiye
Yönetmen: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Senaryo: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Oyuncular: Marion Cotillard, Fabrizio Rongione, Pili Groyne
Görüntü Yönetimi: Alain Marcoen
Kurgu: Marie-Hélène Dozo
Süre: 95 dk.
Ülke: Belçika, Fransa
NOT: A-
Yorumlar