Kitaplarla yeni tanıştığım zamanlarda okuduğum “Da Vinci Şifresi”nden fazlasıyla etkilendiğim için yıllardır okuma listemde olan Dan Brown’ın “Angels & Demons / Melekler ve Şeytanlar”ı muhteşem İtalya gezim sonrasında hemen listede en üst sıraya çektim. Fakat kitabı okurken şunu anladım ki yıllar içerisinde okuduğum bir sürü kitap sonrasında Brown’ın yazdıkları aslında çok da etkileyici olmamakla beraber şu an “Da Vinci Şifresi”ni okusam o yıllardaki gibi pek de etkilenmeyeceğim sanki. Yazarın zaman zaman okuyucuya güzel bilgiler verdiğini ve tarihi olayları oldukça güzel bir şekilde günümüze bağladığını söylemeliyim. Buna rağmen kitaptaki inanç propagandası (din değil inanç) ne yazık ki çok rahatsız edici. Burada rahatsız eden şey daha çok yazarın okuyucuya düşüncelerini dayattırma çabası; en azından öyle anlaşılan üslubu. Ateist bir karakterin mucizelere tanıklık ederek kendini sorgulamaya başlaması ister istemeden okuyucuda böyle bir izlenim uyandırıyor. Ayrıca, katil karakterinin Arap asıllı olması da biraz düşündürüyor. Kitabın ikinci yarısının sonlarına doğru eleştiri oklarını az da olsa kiliseye çeviren Brown’ın tabii ki her iki tarafta da tartışma yaratmasına çok da şaşırmamak lazım. Kısaca, okuması oldukça rahat heyecanlı bir roman “Melekler ve Şeytanlar”, ondan fazlası değil.
Melekler ve Şeytanlar / Angels & Demons (2000)

Yorumlar