Cervantes’in başyapıtı “Don Quijote”de geçen bir kısa hikayeden esinlenilmesi nedeniyle vakit kaybetmeden elime aldığım “Beyaz Kale”, benim Orhan Pamuk’la harika bir şekilde tanışmama vesile oldu. Romanı ele alış biçimiyle yani üst kurguya yer vererek Cervantes’e gönderme yapan Pamuk, Dostoyevski’nin “Öteki” eserine benzer karakterleri Osmanlı zamanına uyarlayarak okuyucuyu insan benliğinde ilginç bir yolculuğa çıkarıyor. Karakterler arasındaki ilişkinin zaman zaman şaşırttığı kitapta “Ben kimim?” sorusunun cevabı aranıyor kısaca ve bunu kendi topraklarımızda yapması hikayeyi daha özel bir kimliğe büründürüyor. Kısaca Doğu-batı ayrımı üzerine düşündürücü, keyifli ve oldukça başarılı bir eser olan “Beyaz Kale”, kesinlikle göz atılması gereken Türk edebiyatı örneklerinden.
Yorumlar