“Aylak Adam”da olduğu gibi post-modern bir anlatıma sahip olan “Anayurt Oteli”, ana karakterin kendi içindeki düşüncelerini yine yaşanan olayların içinde anlatan ve ana hikayeye katgısı olmayan detaylarla okuyucu zorlayan bir kitap. Açıkçası kitabı okurken zaman zaman Atılgan’ın bu romanı tam olarak bitiremediğini düşünmedim değil. Yazar sanki daha sonra düzeltmek ve noktalama işaretlerini koymak şartıyla aklına gelenleri unutmamak için o anda yazmış izlenimi veriyor. Bu yüzden her ne kadar “Aylak Adam”ı beğenmiş olsam da bu post-modern anlatımın bu sefer bana pek keyif vermediğini söylemeliyim. Zeberçet’in hikayesini de çok özel bulmadım; fakat eseri filmiyle paralel izlemiş olmam kitabın akıcılığını olumlu yönde etkiledi. Öte yandan, “Canistan” hala hem anlatımı hem karakteri hem de hikayesiyle bu iki romandan çok farklı olmakla beraber bence yazarın en olgun eseri.
Yorumlar