Melodi ve Müziksel Taklit ile İlişki İçinde Dillerin Kökeni Üstüne Deneme / Essay on the Origin of Languages and Writings Related to Music / Essai sur l’origine des langues, où il est parlé de la mélodie et de l’imitation musicale (1781)

Doğa çığlıklarından başlayan insan sesinin dile doğru yönelen evrimini bilimsel bir şekilde açıklamaya çalışan “Melodi ve Müziksel Taklit ile İlişki İçinde Dillerin Kökeni Üstüne Deneme / Essay on the Origin of Languages and Writings Related to Music / Essai sur l’origine des langues, où il est parlé de la mélodie et de l’imitation musicale”, Rousseau’nun Platon ve Aristoteles’in izinden giderek Homeros’un şiirsel diline kadar uzanan zaman zaman farklı diller üzerine değerlendirmeler yaptığı oldukça ilgi çekici bir eser. Her ne kadar ikinci yarısıyla kişisel tutkusu müzik üzerine detaylı bir incelemeye girişerek okuyucuyu kaybetse de özellikle ilk kısımlardaki felsefi açıklamaları okunmayı hak ediyor. Dillerin gelişimini ayrıca iklimlere bağlayarak ilginç noktalara değinen Rousseau, vücut dilini açıkladığı kısımlarla bir nevi Diderot’nun “Körler ve Sağırlar-Dilsizler Üzerine Mektup” eserine benzer bir yaklaşım ortaya koyuyor.