“Kitabı Mukaddes” göndermelerinin iyice ağırlaştığı “İlahi Komedya”nın ikinci bölümü “Purgatori / Araf”, “Cehennem”in bir tık altında da olsa Dante’nin ilk bölümdeki şovuna devam ettiği bir eser olarak göze çarpıyor. Yazarın aynı “Cehennem”de olduğu gibi “Araf”ın da seviyelerini dolaştığı eserde bu sefer yedi ölümcül günahtan (Kibir, Açgözlülük, Şehvet düşkünlüğü, Kıskançlık, Oburluk, Öfke ve Tembellik) arınma sürecindekilerin çektiklerini okuma şansı buluyoruz. Bunu yaparken başta Floransa olmak üzere tüm Avrupa’yı acımasızca eleştiren Dante’nin ana hedefinde ise yozlaşan kilise bulunuyor. Platon, Homeros ve Julius Caesar gibi ünlü tarihi kişilikleri barındıran “Cehennem”e kıyasla daha az ünlü isim barındıran “Araf”ta daha çok zamanının Avrupa tarihini ilgilendiren kişilerine göndermeler yapılıyor. Bu yüzden, ikinci bölümü okurken ilk bölümdeki keyfi yer yer alamıyorsunuz. Buna rağmen, özellikle mükemmel ötesi betimlemeleri ve harika metaforlarıyla kendine bir kere daha hayran bırakan Dante, uzun hissedilen “Araf”ın ardından aynı kendi gibi sizin de “Cennet”i dört gözle beklemenize neden oluyor.
İlahi Komedya: Âraf / Divine Comedy: Purgatorio (1313)

Yorumlar