İlk altı bölümüyle Montaigne’in “Denemeler”i gibi başucu kitabı niteliği taşıyan Pascal’ın “Düşünceleri”nin geriye kalan bölümleri için ne yazık ki aynı şeyi söylemek çok zor. Keşke kitap ikiye bölünüp o şekilde okuyucuya sunulsaymış çünkü Hristiyan Dininin Savunması olan 350 sayfalık kısım Pascal’ın kendini nasıl Tanrı’ya adadığının göstergesi olmakla beraber okuyucuya da yararlı hiçbir şey sunmuyor. Sadece Pascal’ı daha iyi tanımamıza yardımcı olan bu kısım yüzünden kitabın ilk 150 sayfasını öneriyorum. Genç yaşında kansere yenilen ünlü Fransız matematikçinin insanların ne kadar sefil varlıklar olduğunu altını çizdiği eserde her ne kadar Montaigne’i eleştirse de onun izinden giderek hayata dair önemli vurgular yapmaktan kendini alamamış. Neredeyse her satırın altını çizebileceğiniz ilk altı bölümüyle Pascal’ın filozof kişiliğine hayran kalıyorsunuz; fakat yavaş yavaş din savunmasına dönen kitap bir yerden sonra kendini tekrar ederek yazara karşı ilginizin kaybolmasına neden oluyor.
Yorumlar