Türk sineması açısından oldukça önemli bir film olan “Kötü Kedi Şerafettin”, Türkiye’nin şu ana kadar yapılmış tek eli yüzü düzgün animasyonu niteliğinde. Görsel efektlerin epey başarılı olduğu filmde ilk defa oğluyla tanışan Şerafettin’in bu duruma ayak uydurma süreci işleniyor.
Filmin mizahi tonu ise ne yazık ki sadece yetişkinler için. Küfürlerin bolca kullanıldığı; hatta zaman zaman abartıldığı animasyonun çocuklara kesinlikle izletilmemesi gerekiyor. Kısaca, “Kötü Kedi Şerafettin” aynı papağan alındığında veya turistle tanışıldığında ilk öğretilen şeyin küfür olması gibi aynı Türk geleneğini devam ettiren bir animasyon. Bu durumun filme negatif bir etki yarattığını söylemem gerek. Burada dikkat çekmek istediğim nokta küfür kullanılmasından çok abartılması ve bu yüzden ortaya sahte replikleri çıkması.
Öte yandan, filmde işlenen baba-oğul teması oldukça başarılı, hatta paraların İstanbul üzerine saçıldığı sahne filmin zirve noktası diyebilirim. İzlerken gözlerimin dolduğu bu sahnede çalan Müslüm Gürses’in seslendirdiği parça sahneye fazlasıyla yakışmış. Buna ek olarak hayvanların sokağa atılması ve İstanbul’da gece veteriner bulunmasının zorluğu gibi sorunları dile getirmesi yine filmin artılarından.
“Kötü Kedi Şerafettin”, eksiklerine rağmen Türkiye’nin ilk eli yüzü düzgün animasyonu olması sebebiyle Türk sineması açısından oldukça önemli bir film. Umarım devamı gelir.
Yönetmen: Ayşe Ünal, Mehmet Kurtuluş
Senaryo: Levent Kazak
Oyuncular: Cezmi Baskin, Demet Evgar, Aysen Gruda
Süre: 80 dk.
Ülke: Türkiye
Yorumlar