Sırf İtalyan Oscarlarında “The Great Beauty / Muhteşem Güzellik”i geçerek en iyi film seçildiği için 13. Filmekimi’nde izlemek istediğim “Il Capitale Umano / Human Capital / İnsan Sermayesi” hakkında söyleyebileceğim pek güzel söz yok. Üstüne fazla konuşmaya da gerek yok çünkü belli ki yönetmen Paolo Virzi taş devrinde yaşıyor, açıkçası ben uzun zamandır bu kadar klişeleşmiş bir olay örgüsü kullanan film izlememiştim. İğrenç bir şekilde sakız çiğneyen Fabrizio Bentivoglio’yu izlemek zaten başlı başına bir işkence. Sesi çıkmayan Valeria Bruni Tedeschi daha da kötü. Filmdeki her olay inanılmaz hızlı tahmin edilebilir bir şekilde ilerliyor. Tesadüflerin birbirini izlediği oyuncuların içindeki bulundukları filmi inanılmaz özgün zannedip çok ciddiye aldığı filmde bir Matilde Gioli öne çıkıyor. Onu da güzelliğine borçlu. Senaryonun oldukça zayıf, diyalogların ise ucuz hissedildiği filmde söylenmek istenilen bu kapitalist dünyada insan yaşamının bile bir fiyatı bulunduğu, yeri geldiğinde rahatlıkla satın alınabileceği vurgulanıyor, ama yeterli mi. Kesinlikle değil. Filmi ben 3 günde zor bitirdim; o derece.
Yönetmen: Paolo Virzì
Senaryo: Paolo Virzì, Francesco Bruni, Francesco Piccolo (senaryo), Stephen Amidon (kitap)
Oyuncular: Fabrizio Bentivoglio, Matilde Gioli, Valeria Bruni Tedeschi
Orijinal Müzik: Carlo Virzì
Süre: 111 dk.
Ülke: İtalya
NOT: F
Yorumlar